Terugblik op 2022

Dit is alweer het vierde jaar op rij dat ik terugblik op het afgelopen jaar. Behalve dat ik het zelf interessant vind om terug te blikken op 2022, is het ook heel leuk om de verhalen van de jaren ervoor eens terug te lezen. Zo kun je over een veel langere periode kijken waar je toen stond en nu staat. Waar het in 2020 en 2021 veel draaide om corona en de beperkingen en daarom voor mij als chronisch zieke deuren open gingen, gingen in 2022 de deuren voor iedereen weer open en ging juist die van mij weer terug op een kier. In dit artikel blik ik terug op 2022.

Versoepelde corona maatregelen sloot mijn deur

Na een kerst in lockdown werden in januari van dit jaar de corona maatregelen versoepeld, waarbij even later zelfs alles weer mocht. Gek genoeg werden die inventieve ideeën van de afgelopen jaren, waarbij er veel meer online georganiseerd werd, plots vergeten. Hierdoor ging mijn deur naar de buitenwereld als chronisch zieke weer wat meer dicht. Ik heb weer zo vaak events en afspraken moeten afzeggen, waar ik zo intens graag naar toe had gewild. Het voelt dan toch als falen als je zo’n e-mail aan het typen bent. 

Aan de andere kant ben ik in het tweede deel van 2022 wel naar een paar events geweest en dan begrijp ik eigenlijk ook weer gelijk waarom die inventieve ideeën opzij geschoven werden. Je kunt veel makkelijker sparren, producten ervaren, nieuwe mensen leren kennen en waardevolle contacten leggen. Beetje jammer om toe te moeten geven natuurlijk… 😉 

Qua gezondheid nog niks magisch

De medische wereld staat gelukkig niet stil en daarom hoop ik ieder jaar toch stiekem op een grensverleggende behandeling die mij ‘beter’ kan toveren. Dat is in 2022 niet gelukt, dus we gaan vol frisse moed naar 2023.

Eigenlijk valt het me steeds meer op en daarom ook steeds vaker tegen hoeveel (of beter gezegd hoe weinig) ik aan kan. Als ik eerdere jaaroverzichten teruglees, merk ik dat ik ongemerkt steeds meer inlever. Juist op die momenten ben ik dan ook extra dankbaar voor de uitlaatklep die ik voor mezelf gecreëerd heb én nog steeds heb. Mijn blog. Ik zou oprecht niet weten (en dat vind ik zelf eigenlijk best overdreven klinken😅) wat ik zonder die blog zou moeten. Dat is mijn ticket naar buiten, naar contacten én naar mezelf. Ik heb een doel, kan van me afschrijven, kan bloggen over mijn passie, kan sparren met anderen en kan ervoor zorgen dat de muren thuis recht overeind blijven staan. Ondanks dat ik het lichamelijk gezien niet aankan om er uren per week mee bezig te zijn.

Aankomende maart bestaat mijn blog al vijf jaar! Daar had ik totaal niet bij stil gestaan tot het bij toeval op een verjaardag ter sprake kwam. Dat was echt een besef moment dat ik dit alweer bijna vijf jaar mag doen. Natuurlijk blik ik dan ook nog terug op de afgelopen jaren en vooral op de groei die ik doorgemaakt heb. Voor nu wil ik je vooral een sprankelend, gezond, gelukkig en verdraaid mooi 2023 toewensen!

Hoe heb jij 2022 beleefd?

Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube?