Scoliosis Awareness Month: ik geef mezelf letterlijk bloot

Het is de hele maand juni Scoliosis Awareness Month. Het is geen maand waarbij ik altijd van de daken af heb geschreeuwd dat ik het heb. Met de zomerse temperaturen in het vooruitzicht, geef ik mezelf toch letterlijk bloot.

Ieder kledingstuk wat ik draag heeft op een weegschaal gelegen en is dus weloverwogen besloten. Ik kijk namelijk goed of de bocht van de scoliose, die ervoor zorgt dat kleding anders staat dan het hoort te staan, goed zichtbaar is of niet. Ik krijg er steeds meer lak aan, maar toch merk ik aan mezelf dat ik op de automatische piloot blijf checken en mijn kledingkeuze hierop afstem.

Uit de kleren

Op het strand duik ik bijna letterlijk in het diepe met de schaarse kledingstukken om mijn lichaam gewikkeld. Ik kan geen kant meer op. Ik kan het niet meer verbergen met goed passende kledingstukken of accessoires. Tijd voor de ware verhulling.

Lopend op het strand, betrap ik mezelf erop dat mijn ogen gericht zijn op de vele ruggen van de strandgangers voor me. Automatisch kijk ik of zij ook zo’n bijzondere rug hebben als ik. Tegelijkertijd vraag ik me af of mijn speciale rug opvalt bij anderen. Wat denken zij als ze mij in bikini zien? Kijken ze naar mij of naar mijn rug? Zien mensen, die nog nooit van Scoliose gehoord hebben, iets aan mijn rug? Of zijn de mensen die naar mij kijken een van de vele starende mensen op het strand? Mensen die gedachteloos rondkijken en luieren. Wat zou ik zelf doen als ik iemand met scoliose tegenkom? Ik weet het niet. Ik kan gezien worden als bemoeial, verstoorder of als iemand die de ogen bij die persoon opent. Dat weet ik pas op het moment dat de conversatie al gaande is.

Heb je gemist hoe bij mij scoliose ontdekt is? Lees dan hier het artikel terug.

Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube?