Scoliose. Ik weet dat ik het heb en ik zie het natuurlijk in de spiegel, maar nooit écht. Mijn spiegelbeeld schrikt me niet af. Het zijn de foto’s die het pijnlijk duidelijk maken. Pas dan zie ik écht hoe scheef en uit balans ik eigenlijk sta. Vandaag is het Scoliosis Awareness Day en daarom laat ik de foto zien waardoor ik zo schrok.
Ik ga door de fysieke uitputtingsslag zelden kleding shoppen in winkels. Alleen áls ik het dan wel doe en ik trek een leuk shirtje aan (aan broeken begin ik niet; veel te zwaar🙃), dan vraag ik mijn vriend vaak of hij even een fotootje wilt maken voor mijn moeder. Die oordeelt lekker op afstand mee; ideaal en vooral super fijn voor zo’n twijfelkont als ik.
Het gebeurt niet vaak, maar een enkele keer kijk ik de foto’s terug als ik twijfel over een bepaald kledingstuk of zo’n foto per toeval in het fotoalbum tegenkom. Zo ook een aantal weken geleden bij de H&M toen ik een crop top gepast had. Ik vond hem leuk staan. Sprekende kleur, lekker luchtig voor de zomer, een tikkeltje sexy door de blote buik, maar wel nog beschaafd bij de decolleté. En dat voor een tientje! Ik kocht hem en was blij met mijn aankoop. Tot ik per toeval de foto zag die mijn vriend naar mijn moeder had gestuurd. Ben ik echt zó scheef?! Jeetje wat lelijk, dacht ik gelijk! Shit… Al gekocht en het prijskaartje eraf geknipt. Wat nu?
Ik ben nog net niet bij mijn armen gepakt en door elkaar gerammeld door mijn moeder en vriend. Waar slaat dit op? Jij bent jij en jij mag er zijn. De quote “je bent mooi zoals je bent, hoe je ook bent en wat je ook hebt”, staat op iedere pagina op mijn website en tóch was ik het even vergeten. Misschien moet ik er zelf toch eens meer in gaan geloven en me meer focussen op de liefde die mijn lichaam krijgt van mijn omgeving. Al is dat zo makkelijk gezegd hè.
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube?
3 reacties
Heel herkenbaar. Mensen zien het bij mij vaak niet eens. Ik zie het zeker wel en kan echt geen foto van mijn achterkant zien. Vind dat ook zo lelijk! Goed dat je dit deelt.
Ik denk dat het voor velen herkenbaar is.
Dankjewel voor je lieve reactie! Zo jammer dat jij ook datzelfde gevoel hebt!
Heerlijke bitterzoete herkenning om jouw verhalen te lezen. Zo ook deze. Ik schrik me altijd wezenloos als ik een foto zie van mijzelf, vooral van achteren lopend. Mijn hersens denken al 53 jaar dat ik heel normaal loop, ze weten niet beter. Maar met mijn (joekel van een) scoliose zie ik er altijd uit alsof ik ‘rechtsaf sla’! Zo verwoordde iemand het treffend en verbaasd toen ze eens achter me liep.