Al weken geen berichtjes meer met vragen wat mijn plannen zijn en wat ik allemaal gedaan heb. Door het corona virus is het ineens niet meer raar en anders wanneer ik geen plannen heb, ik nergens naar toe ben geweest en hele dagen thuis zit. Niemand kijkt er meer van op of stelt vragen. Ik ga op in de menigte, omdat ik voor het eerst dezelfde plannen heb als mijn omgeving: helemaal niets. Ik ben niet anders, maar gelijk als zoveel andere mensen. Ongemakkelijkheid van verantwoording bestaat niet meer. Niemand kijkt ervan op dat ik 24/7 thuis ben en puur even buiten ga ‘luchten’ voor wat beweging.
Het enige verschil is dat mensen dromen en plannen maken voor na de corona crisis. Hun dagen aan het tellen zijn tot ze weer op kunnen gaan in de menigte. Of dat nou een winkelstraat of festival is. Ik kan geen realistische plannen maken, omdat ik nooit weet hoe ik me voel en hoeveel mijn lichaam aankan. Toch valt dit niet op voor de buitenwereld, want niemand weet immers hoe de corona crisis gaat lopen en wanneer zulke plannen écht gerealiseerd kunnen worden.
Het is niet erg om anders te zijn, maar het is wel lekker om eens te ervaren hoe het voelt om op te gaan in de menigte. We zitten nu allemaal in hetzelfde schuitje. Het enige verschil is dat het schuitje steeds kleiner wordt en er steeds meer mensen afvallen. Steeds mag er een beetje meer en wordt het normaal zijn voor mij weer wat abnormaler. Hoe lang het zal duren… de tijd zal het leren.
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube?
7 reacties
Heel herkenbaar, mijn zus zit in de risicogroep, dus wij zijn sinds het begin niet buiten geweest. Ik merk dat veel mensen om ons heen steeds meer ondernemen en dat ze niet kunnen wachten om 1 juni weer uiteten te kunnen gaan. Voor ons zit dat er voorlopig nog niet in.
Ik vond het ook heel erg wennen. En ben stiekem wel blij dat er steeds meer open mag.
x
Herkenbaar maar dan omdat ik echt een huismus ben. Maar vanaf volgende week zal dit weer veranderen omdat veel dingen op 1 juni weer open gaan.
Ik wilde toch even kwijt dat ik jou altijd ‘normaal’ vindt hoor. Ik snap echt wel wat je bedoelt maar vond het zo vervelend voor je klinken 🙁
Dat is ook heel moeilijk en kan me ook voorstellen dat het lastig is wanneer mensen je vragen naar je plannen en je ze niet kunt maken terwijl je dat wel heel graag wilt en je het iedereen om je heen ziet doen. Heel frustrerend. Maar nu kunnen we dat met z’n allen niet. Ik voelde me soms best opgesloten de afgelopen periode, beperkt in mijn doen en laten maar genoot soms ook van de stilte op straat. De zomer vakantie gaat helaas niet door en plannen voor volgend jaar stel ik maar even uit. Zien we dan wel weer. Ik heb toch een beetje geleerd om met de dag te leven. Hele dikke knuffel 🤗 wens je alvast een fijn XL- weekend! Wordt er een met hopelijk veel zon.
Wat een mooi en oprecht geschreven artikel!
Stay strong. <3
Liefs
X
Ten eerst een knuffel voor jou! En gelukkig hebben we een heerlijk zonnetje dit weekend, dan kunnen we er toch nog een beetje van genieten. Momenteel heb ik al drie weken elke dag flinke pijn en zit ik enorm onder de pijnstillers waardoor ik enorm misselijk ben en weinig kan doen. Verder moet ik dinsdag bij mijn nieuwe baan beginnen, en ik hoop dat het dan wat beter mag gaan.. maar ik ben er bang voor. Verder vond ik het thuis blijven ook ergens bevrijdend, je kon en hoefde geen plannen te maken en je leefde per dag. Het enige wat ik nu echt mis is mijn ouders een dikke knuffel of kus geven of even lekker sushi eten.