Ik ben kerngezond! Toch? | Scoliosis Awareness Day

door Daphne - verdraaid mooi
scoliose-zichtbaar

Mijn scoliose en chronische pijn is voor veel mensen onzichtbaar, maar door bepaalde omstandigheden kan het toch ineens zichtbaar worden. De ene keer pakt dat goed uit, maar het kan ook voor confronterende en ongemakkelijke gesprekken zorgen.

Op mijn leeftijd (26) kan je niet anders dan gezond zijn

“Waarom ga jij zitten als jonge meid?”, word mij weer maar eens gevraagd als ik bij de apotheek zit te wachten. Na talloze pogingen om het uit te leggen, begrip te creëren en te horen dat iedereen wel eens last van zijn rug heeft, denk ik bij mezelf: waarom verantwoord ik me toch steeds tegenover wildvreemde mensen? Wat hebben zij met mij te maken en waarom verontschuldig ik me steeds weer opnieuw? Met mezelf proberen de afspraak te maken om daarmee stoppen, weet ik in mijn achterhoofd dat ik het nooit écht zal kunnen. “Bemoei je met jezelf!”, roep ik in mijn hoofd, terwijl ik mijn aardigste glimlach opzet om het nog maar eens uit te leggen.

“Jullie jongeren zijn kerngezond”

Samen met mijn moeder afwachtend in de wachtkamer bij de Pijnpoli, komen er enkele oude dames in een rollator aangewandeld. Op zoek naar een goede parkeerplek voor de rollator, zegt een dame: “Ach als jongere kan jij makkelijk gaan staan hè! Jullie jongeren zijn toch nog kerngezond en kunnen makkelijk wijken voor ons kwetsbare ouderen!” Gebarend en stamelend probeer ik duidelijk te maken dat ik ook in dezelfde wachtkamer zit als hen: bij de PIJNPOLI. “Ja, maar jij blijft jonger! Jij mankeert niets,” benadrukt ze nog maar eens. “Mevrouw, ik zit hier ook te wachten totdat ik aan de beurt ben. Ik zit hier echt niet voor niets te wachten in deze ruimte.” Op dat moment schrikt ze, is ze even stil en zegt ze verbaast: “Jij bent toch met jouw moeder mee?” “Nee mevrouw, mijn moeder is met mij mee en begeleidt mij”. Ik hoor mezelf de woorden geïrriteerd en op een fellere toon uitspreken. Ik krijg het warm en schrik van mezelf. Ben ik nu echt in deze volle wachtruimte voor mezelf opgekomen? Na een pijnlijke stilte, biedt de dame haar excuses aan. “Je verwacht het niet hè. Ik dacht echt dat jij met je moeder meegekomen was.”

In mijn naaste omgeving zitten geliefden die elk detail van mijn gezondheid kennen. Alleen krijg je hoe dan ook een keer te maken met mensen die jou niet of minder goed kennen, maar een mening over jou vormen op basis van uiterlijke vooroordelen. Niemand kan aan de buitenkant écht aan mij zien dat er iets niet klopt. De ene keer ga ik daar op een hele andere manier mee om dan de andere keer. Ik moet zelf ook voor ogen houden dat de wereld leeft op vooroordelen en je dat niet zomaar kunt veranderen. Koester daarom je naaste omgeving, die jou wel snapt en wel weet wat je hebt. Ik heb hele fijne, warme mensen om me heen. Hierdoor kan ik ook het beste uit mezelf halen en écht mezelf zijn. Laat anderen maar kletsen. Zolang jij en de mensen die je liefhebt weten hoe het zit, dan kun je groeien.

Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube

4 reacties

Ferdi 29 juni 2019 - 00:16

❤️

Reply
Steffie 29 juni 2019 - 08:43

❤️

Reply
Tessa 29 juni 2019 - 08:49

wat een vervelende situaties zijn dit. ik vind het super van je dat je jouw ervaringen deelt. weinig mensen weten wat het inhoudt 💕

Reply
Melissa 1 juli 2019 - 18:48

Ik weet er alles van. Laatst ook op instagram gezegd ik ben miss jong maar wat je niet ziet wat je niet weet is dat ik dagelijks kamp met veel pijn vermoeidheid en alle mikmak. Zo jammer dat mensen oordelen terwijl ze je niet goed kennen

Reply

Plaats een reactie