Van je passie je werk maken. Voor veel mensen een droom, voor mij een onmogelijke opgave. Terwijl mijn hart op de sneltrein stapt, trapt mijn lichaam op de rem. Vechten en keuzes maken: ik kies altijd verkeerd. Of voor mijn lichaam of voor mijn hart.
Ik mag niet groeien, want ik kan niet groeien. Ik kan het lichamelijk niet aan om leuke opdrachten te accepteren en dus mijn passie om te zetten in werk. Mijn hart schreeuwt JA! maar mijn hoofd weet dat het niet kan. Als ik het wel doe, vraag ik teveel van mezelf en dus mijn lichaam en zit ik met de gevolgen. Welke keuze ik ook maak; er zitten gevolgen aan. Luister ik naar mijn hart, dan mag ik een prachtige opdracht realiseren. Alleen sloop ik mijn lichaam dan en moet ik met die gevolgen leven. Luister ik naar mijn hoofd, dan luister ik ook naar mijn lichaam. Alleen voel ik me dan erg naar dat ik nee moet zeggen. Wat ik ook beslis: ik verlies altijd op een bepaald vlak.
Wil het zeggen dat ik stil sta? Nee, stilstaan is achteruit gaan. Ondanks dat ik weinig kan. Daarom blijf ik me ontwikkelen op de manieren die vaak wel kunnen. Een goed voorbeeld is dat ik de laatste tijd skincare op een andere manier review. Ik richt me niet alleen op de beloftes en mijn mening, maar ook op de ingrediëntenlijst. Ik zoek de verdieping op. En als ik dan toch goed voor mijn lichaam moet zorgen, dan pak ik die huid van mij gelijk mee. 😉 Daarnaast heb ik hele lieve mensen om mij heen. Die kunnen er misschien niet voor zorgen dat ik kan werken, maar die zorgen er wel aan alle kanten voor dat ik mijn passie kan uitoefenen: bloggen.
Wil je meer persoonlijke verhalen lezen? Klik dan hier. Volg jij me al op Instagram, Facebook of YouTube?
5 reacties
Prachtig gezegd.
Ik weet uit ervaring dat balans zoeken zo simpel klinkt, maar een lange weg van uit proberen is.
Een weg die ook continue veranderd.
Het vergt een hoop aanpassing en er zijn veel hobbels in de weg, maar uiteindelijk kom je er wel.
Zodra je het kan accepteren word alles langzaam wat makkelijker.
Mooi lieverd om toch positief te blijven en jezelf blijven uitdagen.
Ik bewonder je levenswijze.
Weet dat je me altijd om huid advies mag berichten hé.
Liefs xx
Wat mooi dat je jezelf zo kwetsbaar opstelt en zegt waar het om gaat. Het lijkt mij ontzettend lastig en ingewikkeld. Ook het acceptatieproces. Liefs!
Mooi geschreven, Daphne en natuurlijk heel herkenbaar. Voor mijn operatie ervaarde ik ook soms uitzichtloosheid, het gevoel van ‘is dit het nu?’. Daarom vind ik het ook zo knap wat je allemaal presteert met je blog. Ik zie je natuurlijk ook groeien, ondanks wat je allemaal moet doorstaan. Heel bewonderenswaardig, inspirerend en dapper. En misschien vind je jezelf (soms) niet dapper, omdat je het gevoel hebt ‘wat moet ik dan anders’ maar er zijn natuurlijk ook genoeg mensen met chronische pijn die wel bij de pakken neerzitten.
Alleen maar veel liefde en knuffels voor jou!!! Powervrouw.